In de gemeenteraad zien we een vergelijkbare beweging. Eerst was alles gericht op het beheersen en indammen van het virus. De noodverordeningen gaven de burgemeester en het stadsbestuur de nodige ruimte om passende maatregelen te nemen.
Maar ook daar ontstaat een soort nieuw normaal. En dat geeft ruimte aan andere vormen van besturing. We willen als raad weer onze positie pakken. De manier waarop we de komende maanden besluiten gaan nemen, zal nog lang consequenties in onze stad hebben. De financiële effecten zullen immers groot zijn. De pijn zal ook niet vanzelf eerlijk verdeeld zijn. Ondernemers en flexwerkers hebben het zwaar. Mensen die hun baan kwijtraken, zullen niet snel nieuw werk vinden. Terwijl anderen juist meer werk en meer omzet hebben. Daar moeten we dus alert op zijn bij de keuzes die we maken.
Vorige week spraken we in de gemeenteraad ook over de financiële consequenties van de coronacrisis. Deze gaan gepaard met miljoenentekorten in het sociale domein. Het maakt dus echt uit hoe we daarmee omgaan. We moeten ervoor waken deze problemen over de schutting van de volgende generatie te gooien. Dat is wel de gewoonte in het huidige college. Het lukte de afgelopen jaren niet om de woonlasten omlaag te krijgen. Het lukte ook niet om de leningen terug op een acceptabel niveau te krijgen.
Juist die hoge lasten en hoge leningen maken dat er nu vrijwel geen buffers zijn om de coranaklappen op te vangen. Er zullen keuzes gemaakt moeten worden. Die keuzes zullen pijn gaan doen. Die keuzes zullen doorklinken in alle besluiten, plannen en begrotingen, die we de komende jaren gaan nemen en maken.
Voor ons staat voorop dat dit niet ten koste mag gaan van veiligheid en het bouwen van nieuwe woningen voor het middensegment. Ook na corona willen we ons thuis kunnen voelen in onze eigen stad en daar horen een fijn huis en een gevoel van veiligheid nu eenmaal bij.
We hebben altijd gestreefd naar het verlagen van de lasten in onze stad. We snappen dat dat nu even lastig is. Maar we willen er absoluut voor waken dat we de huidige crisis misbruiken om de woonlasten nog verder te verhogen.
En natuurlijk hebben wij ook aandacht voor de sociale rechtvaardigheid voor mensen die niet zelfredzaam zijn. Het maakt daarbij niet uit of dat door corona komt of niet. Zij hebben waarschijnlijk ook het meeste last van de crisis, al is het maar omdat ze minder veerkrachtig zijn. Ook zij kunnen op onze steun rekenen. Dit vereist natuurlijk wel dat we hulp uitsluitend terecht laten komen bij hen die het echt nodig hebben.
De komende maanden zullen er lastige keuzes gemaakt moeten worden. Wij zullen daarbij blijven streven naar vrijheid, verantwoordelijkheid, gelijkwaardigheid, sociale rechtvaardigheid en veiligheid. Dat zit in onze genen. Waar nodig nemen wij onze bestuurlijke verantwoordelijkheid, maar wel met een behoorlijk rechtse koers. Zodat we ons thuis voelen in Gouda.