Je kent het vast wel. Ik was die zondag 11 december te vroeg wakker geworden. Mijn dochter was niet lekker en lag in bed te hoesten. Normaal breng ik dan een glaasje water en slaapt ze rustig verder, maar niet als het al 6 uur is. Voor haar zat de nacht erop. Buiten was het overigens niet veel lichter dan een uur of 3 eerder. Kortom, ik was echt veel te vroeg uit bed.
Terwijl mijn dochter al iets gevonden had om te doen, keek ik even in de sociale media. Daar was het duidelijk ook nog vroeg. Opvallende waren de berichten van een beroemde Gouwenaar. De foto’s die hij op twitter had geplaatst toonde een spoor van vernieling door de binnenstad. Kapotte kerstversieringen op de markt en omgevallen plantenbakken langs de Kleiweg. Er ontstond een levendige discussie; Misschien was het de wind wel geweest.
De plantenbakken in Gouda moeten het wel vaker ontgelden. Een ondernemer stelde zelfs dat het zo vaak gebeurde dat men er geen aandacht meer aan besteedde, de potten werden rechtgezet en de aarde opgeruimd. Maar dat nu ook de kerstboom slachtoffer was geworden was nieuw. Kinderen hadden die dag ervoor nog knutselwerken opgehangen in de boom. Langzamerhand begon ongeloof de overhand te krijgen. Welk tuig doet zoiets? Of was het toch de wind?
Ik besloot aangifte te doen, vooral om te voorkomen dat de beelden van de beveiligingscamera’s werden gewist zonder dat er een aanleiding was geweest om die beelden eerst eens goed te bekijken.
Ondertussen werd de onrust op de sociale media groter en werden groepen al veroordeeld. Waren het de “marokkanen” of was het “poldervolk”. De meningen stapelden zich op, maar de feiten bleven achter.
Deze maandag kwam daar verandering in. Er waren beelden van de kerstboom die hevig zwierde van de harde wind en zo zijn ballen meters ver wist te gooien. Linkse politici partijen vierden feest. “Wat doen we nu met die valse aangifte?”, werd er gevraagd. Dat duidelijk was geworden dat de plantenbakken wèl ( voor de zoveelste keer) door vandalen waren omgegooid verdween al snel op de achtergrond. Het bühnewerk was achter de rug.
Ondertussen kreeg ik keurig bericht van de politie dat er geen onderzoek gedaan werd naar aanleiding van mij aangifte. Bijzonder, want de burgemeester en de politie hadden beiden al berichten de wereld in geslingerd waar ze aangaven de “feiten” te onderzoeken. Een kort twitterberichtje had direct effect, een update op mijn aangifte. De politie zou tòch aangifte doen.
Als ik nu terug kijk denk komt direct die vraag van de AD journalist boven. Zou u nu nog een keer aangifte doen? Eigenlijk een rare vraag, maar in deze wel een terechte. Deze week nog was er een ondernemer die duidelijke beelden had van twee winkeldieven en deze online zette. Binnen korte tijd waren de twee dames terug bij de winkel om alsnog te betalen. De politie wist van de verspreiding van de beelden en vond het prima. En hoe zit het dan met mijn aangifte? Het openbaar maken van die beelden kan er zomaar toe leiden dat de vandalen die in ieder geval 1 van de vele keren de planten op de Kleiweg hebben omgegooid binnen een dag bekend zijn.
“Hoe (h)eerlijk zou het zijn als deze vandalen aanbieden om een paar zondagochtenden te komen vegen in de stad?”